(https://freelydays.com/wp-content/uploads/2023/03/%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%B7%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%94%E0%B9%83%E0%B8%88-696x364.jpg)
ก่อนที่จะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น
เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวข้องต่างๆไว้ จนท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะมันคงมีแม้กระนั้นเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม
"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักคราวนี้มันจบลงเช่นกัน"
ความข้องเกี่ยวที่สวนกัน มันก็เปรียบได้ดั่ง เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"
ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "คนที่พร้อมจะไป" เพราะว่าทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันก็เลยกระตุ้นแล้วส่งผลให้มีการเกิดการแข่งขัน
ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอาจคิดซินะว่า คนใดกันที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกแห่งสุดจะเป็นฝ่ายชนะ
ถูกผู้ที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าหาตัวเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือคนที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตนเองได้
แต่อย่ าลืมดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดและแผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ
เรื่องนี้สอนให้ทราบดีว่า มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเราจะเลิกกันเพราะเหตุใด หากการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ
ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาอาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป ฉะนั้น
เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากยิ่งกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ (https://freelydays.com/13148/)" มันปราศจากความสุขหรอก
เห เหม็นตุที่คนเคยรักกัน คบกันมายาวนานหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุไรจึงหมดเยื่อใยเร็วปานนั้น!
เคยมีคนถามว่า อย ากรู้จังเพราะอะไรคนเคยรักกัน คบค้าสมาคมกันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป
เพราะเหตุไรจึงหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้นไม่คำนึงถึงสมัยก่อนที่รวมฝ่าฟันมาเลยหรือ?
คำตอบก็คือ
ถ้าหากคนปกติทั่วๆไป ที่ยังมีความรู้สึกทางดียิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงอดีตกาลที่มีพวกเราเสมอ
นั่นทำให้เขาเห็นค่าจนกระทั่งจะมีเวลานี้ แม้จะระอา เบื่อหน่ายเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่รอเฝ้าคิดถึง
ทำให้ไม่จากไปไหนแต่ถ้าหากคนที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที นั่นก็เพราะเหตุว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก
เป็นประเภทอ่อนแอทางใจอยากหนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่
ไม่ต้องการที่จะอยากรับทราบความรู้สึกของพวกเราแล้วก็คนรอบข้างว่าทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากผลของการทำของเขามากเท่าใด
ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้สมัยก่อนไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ
เขาไม่เคยรักเราหรอก คนแบบนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะแคร์ความรู้สึกผู้ที่รักเขา
หรือก็คือ...
เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปและก็ดำรงชีวิตอยู่กับพวกเราได้
เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร แม้บางเวลามีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อยครั้ง
และมักหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองช่วยเหลือให้ตัวเองไม่ถูกน้อยลงด้วยการโยนข้อผิดพลาดให้พวกเราก็ได้
คนแบบนี้จำเป็นจะต้องปล่อยไปมากยิ่งกว่ามาอาลัยอาวรณ์ เนื่องจากว่าเขามิได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย
มันบางทีก็อาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เพราะว่าพวกเราได้มองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา แม้อดีตจะร่วมสร้างฝ่าฟัน
อุปสรรคปัญหา แม้กระนั้นเพียงพอเขารวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน
"ชีวิตผู้คนหากทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ หากมีคุณงามความดีไม่เพียงพอย่อมได้กินแต่เปลือกของเงาะ"
อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ
คนเราทุกๆวันนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนถึงลืมจิตใจ ความดี ใครกันแน่เลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น
คนที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกด้วยเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว
เก็บความรักของเรามารักตัวเองรวมทั้งครอบครัวดียิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบพระคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/