​​​​​​​เรื่องเล่าผี!!

[kaizas]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความแก่นแก้ว แล้วก็ค่อนข้างจะดื้อรั้น จนกระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่บางทีอาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า และมีอายุไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ที่ไปที่มาอย่างนาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องมีราวร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


เครื่องดนตรีไทยทั้งหมดทั้งปวงของโรงเรียน ถูกเก็บเอาไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่เครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรคุณครู เสริมแต่งอยู่ ที่ฝาผนังคงจะแทบๆ10 เศียรเลยทีเดียว ซึ่งคนไหนกันที่เป็นคุณครูสายการศึกษา หรือไม่ใช่การแสดงบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งใครกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้ทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางสิ่งบางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในสถานที่เรียนต่างทราบกันดีอยู่แล้ว ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่าสยอง เป็นอย่างยิ่ง แต่ว่าดูท่าด้วยความดื้อ ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็พูดได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวกลุ่มนี้ เปลี่ยนเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาบอกเล่าเกินจริง จนมิได้คิดอะไรเยอะแยะนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในช่วงใกล้สอบสถานศึกษาได้จัดแจง ปิดโรงเรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน พวกเราได้ทำการไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จะต้องนั่งรอครูที่บันไดข้างเวทีแต่ว่าอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงเพลงไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

พวกเราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน และความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ คุณครู อยู่ภายในห้องกันแน่ ก็เลยทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ทางเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่ว่าเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกอัดเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงค่ำที่สงัดเงียบของโรงเรียน โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่าสยดสยองขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและสร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนฝูงสตรี ในห้องเริ่มมีลักษณะสั่นกลัว และร้องไห้ในทันทีทันใด รวมทั้งผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันจะต้องมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ และรู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาเลยทีเดียวซึ่งผมกล้ายืนยันเลยว่า เพลงที่พวกเราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกบรรเลงขึ้น แล้วก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่สามารถอธิบายได้ เรื่องผี

แต่ด้วยความไวลำพองของผม ที่ดูเหมือนว่ายังคงขบขัน กับเพื่อนสตรีที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากมายนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกงามเยอะแยะ นักผมเลยบอกเพื่อนพ้องไปว่าช่างเถอะหรอกพวกคุณครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากว่าห้องประชุมนั้น ค่อนข้างที่จะเงียบและก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เล่าเรื่องผี

แม้กระนั้นดูราวกับว่าบรรยากาศจะมิได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนพ้องๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้แล้วก็สั่นกลัว และก็ผมก็คิดในใจว่า เพราะเหตุใดพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็คงจะเข้าใจได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยอย่างเดียวกัน 

แต่ว่าหลังจากนั้น ประมาณ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องแล้วก็ด้วยความตื่นตระหนก และประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไม่มีคนอยู่ในห้อง ซึ่งผมหันไปมองก็ไม่เห็นคนไหนอยู่ด้วย เช่นกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย แล้วก็กรีดร้องกันด้วยความกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นคนเดียวที่มองเข้าไป ในห้องก็มิได้เห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรี ซึ่งผมรู้ได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างไม่ต้องสงสัย และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

หลังจากที่มีเสียงกรีดร้อง แล้วก็ดังทั้งสถานศึกษา จนทำให้พวกครูและก็คุณครูต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็พวกเราก็ได้ กระทำการเล่าราวทั้งสิ้นให้ฟัง จนทำให้อาจารย์ที่สถานศึกษานั้น ต่างมองหน้ากันและก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆประเดี๋ยวพรุ่งนี้ เราจะทำบุญทำทานใหญ่กันดีกว่า...

ต่อจากนั้นพวกเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที แล้วก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้ว่าครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และไม่ยอมรับอาจารย์อย่างฉับพลันหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จำเป็นต้องไปกันครั้งละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

ต่อไปเรื่องราวพวกนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่และก็เกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะเหตุว่าเพื่อนฝูงกว่า 30 คนในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าชั้นเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง และหัวข้อนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องเล่าผี �������เรื่องเล่าผี