เห ตุุผลที่ไม่ควรยื้อคนหมดใจแล้ว

[Beer625]

ก่อนที่จะยื้อใครสักคนไว้อย ากให้ลองอ่ า น

เคยคิดที่จะรักษาความเกี่ยวข้องต่างๆไว้ จนท้ายที่สุดก็ยอมปล่อยไป เพราะมันคงมีแม้กระนั้นเราที่อย ากให้รักษาทุกอย่ างเหมือนเดิม

"ในขณะ ที่เราพย าย ามทำให้ รักคราวนี้อยู่ต่อไปได้ เขาก็พย าย ามทำทุกอย่ างเพื่อให้รักคราวนี้มันจบลงเช่นกัน"


‪ความข้องเกี่ยวที่สวนกัน มันก็เปรียบได้ดั่ง เชือก ที่ต่างข้างก็ดึงไปคนละทาง ทางหนึ่งเป็นของ "คนที่ยังรักอยู่"


ส่วนอีกทางหนึ่งเป็น "คนที่พร้อมจะไป" เพราะว่าทุกคนมีเห เหม็นตุผล ที่จะดึงมันก็เลยกระตุ้นแล้วส่งผลให้มีการเกิดการแข่งขัน

‬ ‪ผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอาจคิดซินะว่า คนใดกันที่ดึงเชือกเข้ามาตนเองได้มากทุกแห่งสุดจะเป็นฝ่ายชนะ

ถูกผู้ที่ชนะคนคือที่ดึงเชือกเข้าหาตัวเองได้มากที่สุด ซึ่งก็คือคนที่พย าย ามทำตามเห เหม็นตุผลตนเองได้

แต่อย่ าลืมดูกลับไปดูมือที่ดึงมันมีทั้งเ ลื อ ดและแผลจากดึงสิ่งที่พวกเราทำ

‪เรื่องนี้สอนให้ทราบดีว่า มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเราจะเลิกกันเพราะเหตุใด หากการที่พวกเรายังยื้อคนๆหนึ่งที่หมดใจ

ด้วยการจะรักษาเขาไว้อยู่ สิ่งที่ได้กลับมาอาจจะเจ็ บกว่าการปล่อยเขาไป ฉะนั้น


เจ็ บครั้งเดียวแล้วจบ ดีมากยิ่งกว่าจบเรื่อยๆไม่จบสักครั้ง เชื่อเถอะ "รักคนหมดใจ" มันปราศจากความสุขหรอก‬


เห เหม็นตุที่คนเคยรักกัน คบกันมายาวนานหลายปี เมื่อทิ้งกันไป เพราะเหตุไรจึงหมดเยื่อใยเร็วปานนั้น!

เคยมีคนถามว่า อย ากรู้จังเพราะอะไรคนเคยรักกัน คบค้าสมาคมกันมานานยาวนานหลายปี เมื่อเขาทิ้งไป

เพราะเหตุไรจึงหมดสายสัมพันธ์เร็วปานนั้นไม่คำนึงถึงสมัยก่อนที่รวมฝ่าฟันมาเลยหรือ?

คำตอบก็คือ

ถ้าหากคนปกติทั่วๆไป ที่ยังมีความรู้สึกทางดียิ่งกว่าวิชาความรู้ด้านไม่ดี เขาจะคิดถึงอดีตกาลที่มีพวกเราเสมอ

นั่นทำให้เขาเห็นค่าจนกระทั่งจะมีเวลานี้ แม้จะระอา เบื่อหน่ายเราในบางครั้ง เขาก็มีอดีตกาลที่รอเฝ้าคิดถึง

ทำให้ไม่จากไปไหนแต่ถ้าหากคนที่ทิ้งไปแล้วหมดเยื้อใยทันที นั่นก็เพราะเหตุว่าเขามีความเ ล วในใจอยู่มาก

เป็นประเภทอ่อนแอทางใจอยากหนีออกไปให้พ้นๆจากภาวะที่เป็นอยู่

ไม่ต้องการที่จะอยากรับทราบความรู้สึกของพวกเราแล้วก็คนรอบข้างว่าทุกข์ทรมานแสนสาหัสจากผลของการทำของเขามากเท่าใด

ยิ่งมีคนใหม่ด้วยแล้วทำให้สมัยก่อนไม่เคยสำคัญอะไรกับเขาอีก หรืออีกนัยคือ

เขาไม่เคยรักเราหรอก คนแบบนี้เขารักตนเองมากเกินกว่าจะแคร์ความรู้สึกผู้ที่รักเขา

หรือก็คือ...

เขาหมดเสน่ห์หาในตัวเราและไม่มองเห็นทางที่จะไปและก็ดำรงชีวิตอยู่กับพวกเราได้

เขาก็เลยไปแบบไม่หลงเหลือเยื่อใยอะไร แม้บางเวลามีลูกสอง สาม ไม่ถามถึง ไม่ส่งเสี ยก็เห็นได้บ่อยครั้ง


และมักหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองช่วยเหลือให้ตัวเองไม่ถูกน้อยลงด้วยการโยนข้อผิดพลาดให้พวกเราก็ได้

คนแบบนี้จำเป็นจะต้องปล่อยไปมากยิ่งกว่ามาอาลัยอาวรณ์ เนื่องจากว่าเขามิได้คู่ควรกับพวกเราแม้แต่น้อย

มันบางทีก็อาจจะโชคดีกับพวกเราก็ได้เพราะว่าพวกเราได้มองเห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา แม้อดีตจะร่วมสร้างฝ่าฟัน

อุปสรรคปัญหา แม้กระนั้นเพียงพอเขารวยลืมหน้าอ้าปากได้ เขาก็เลือกจะไปอยู่กับคน

"ชีวิตผู้คนหากทำความดีมากพอย่อมได้รับประทานผลเงาะ หากมีคุณงามความดีไม่เพียงพอย่อมได้กินแต่เปลือกของเงาะ"

อย่ างไหนรสมันจะหวานหอมกว่ากันล่ะ

คนเราทุกๆวันนี้หลงเปลือก หลงรูปเสี ยจนถึงลืมจิตใจ ความดี ใครกันแน่เลือกอย่ างไหนก็จะได้อย่ างนั้น

คนที่ไม่ดี ไม่มีวันอยู่ร่วมกับคนดีไปได้หรอกด้วยเหตุว่าศีลมันไม่เสมอ มันคิดก็ต่างทำก็ต่างแล้ว

เก็บความรักของเรามารักตัวเองรวมทั้งครอบครัวดียิ่งกว่าแล้ววันหนึ่งเราจะขอบพระคุณเขาที่ทิ้งไป
ยื้อรัก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13148/